در میان شخصیت های افسانه ای قرن گذشته، نام مریلین مونرو یکی از اولین ها به ذهن می رسد. بلوند جذاب، که به نماد جنس 50 تبدیل شده است، در طول چندین سال به یاد همه مردم جهان بود.
زیبایی خارق العاده مریلین درهای خود را به جهان بالا باز کرد: سر و صدای حرفه ای بازیگر، عشق طرفداران و همدردی از بهترین مردان امریکا، درخشان ترین لباس ها و احزاب پر قدرت.
او دقیقا می دانست چه چیزی از زندگی می خواست و همه چیز را به عنوان یک برنده دریافت کرد.
دشوار است تصور کنید که چه چیزی ستاره در سالخوردگی ظاهر خواهد شد. متأسفانه، بسیاری از افراد مشهور در نخستین دوره خود به دنیای بعدی می روند.
بعضی از آنها بار بار افتضاح را تحمل نمی کنند، دیگران از طرفداران دیوانه خسته می شوند؛ کسی که به دلیل درام های عاشقانه رنج می برد.
شاید، مونرو این روزها خیلی محبوب نبود، قدری رشد کرد و زیبایی سابق خود را از دست داد و بعد از آن عموم مردم را نادیده گرفت.
به نظر می رسد که شرایط مرگ بازیگر بر روی تصویر او از زیبایی با یک سرنوشت غم انگیز تاثیر گذاشت.
اما، مهم نیست که نظریه های باور نکردنی توطئه ها چه روزنامه نگاران می توانند بگویند، ستاره نمی تواند بازگردانده شود.
تنها برای لذت بردن از بازی در چنین فیلم های فرهنگی همچون "آقایان مو بور را ترجیح می دهند"،"در جاز، فقط دختران"،"ناخواسته"و عکس های او.
اما تصاویر مونرو مستحق توجه ویژه است. کارشناسان از میان تعداد بی شماری که دارند، کار بی نظیر عکاس را به یاد می آورند یو آرنولد.
این زن بود که بهترین زنانه بودن و زیبایی زیبایی را تجربه کرد و آنها را با لنز دوربینش گرفت.
یو آرنولد در 1912 در خانواده یهودیان مهاجر از روسیه متولد شد. پدرش، یک خرگوش Velvl Sklyarsky و مادر باسیا لاچینر تحصیلات ابتدایی خود را که به انتخاب حرفه آینده بستگی دارد، به او آموزش داد.
در 1946، ایو شروع به گرفتن عکس کرد. فقط دو سال او به عنوان یک عکاس خبری در مجله مشهور "بازار هارپر"، و در 1957، او اولین زن در آژانس شد عکس مگنوم.
این عکسهای مریلین مونرو بود که آرنولد شهرت جهانی را به ارمغان آورد. پس از آن مشتریان او بودند مارلین دیتریش, جوآن کرافورد, الیزابت تیلور, کلارک گابل, مالکوم ایکس, ژاکلین کندی, مارگارت تاچر و حتی ملکه الیزابت دوم.
بیشتر عکس ها از آرشیو شخصی خود توسط عکاس به عموم مردم در 2005 در ارائه شد لندن، جایی که او کمی قبل از مرگ مریلین نقل مکان کرد.
بازیگر به طرز عجیب و غریب با حوا افتاد، که آخرین جلسه عکسش را به او دستور داد.
گاهی اوقات ما فراموش می کنیم که پشت هر عکس قابل توجه یک عکاس بزرگ است، هر فیلم درخشان نتیجه کار تمام تیم است، نه فقط یک لوک بیسون یا استیون اسپیلبرگ، و بیش از هر رمان فوق العاده نه تنها یک شب نه تنها یک نویسنده بلکه یک سردبیر ادبی بود.
حافظه ما مرتب شده است به طوری که ما فقط روشن ترین لحظات زندگی را به یاد می آوریم. همچنین با هنر می رود، تمام اسامی در سر من نگهداری نمی شود، فقط بزرگترین ها را به یاد داشته باشید. فراموش نکنید که نگاهی به کار آندره د دینس، عکاسانی بیاورید که تا سالهای 8 با مریلین مشغول به کار بودند.