Psycholodzy dziecięcy często wykorzystują rysunki dzieci do diagnozy. Rodzice są również zajrzeć do tworzenia syna lub córki, próbując znaleźć odpowiedź na wieczną ekscytujące pytanie: „czy dziecko rozwija się prawidłowo? Co go martwi? ". Istnieją proste schematy, przez które rodzic może rozszyfrować rysunek dziecka.
Jednak eksperci nadal nie radzą rodzicom, aby dać się ponieść poszukiwaniu ukrytych motywów. Choć rysunki dzieci mają dla samego dziecka głębokie znaczenie i odzwierciedlają jego świat wewnętrzny, to dobór linii, kolorów, kształtów nie oznacza, że ma problemy psychologiczne. Atlantic wyjaśnia, dlaczego nie powinieneś martwić się bazgrołami dzieci, potworami lub czernią na rysunkach.
Dziecko rysuje tylko scrawl? Nie martw się, to normalne, mają też sens
W XX wieku psychologowie byli pewni: jeśli dzieci rysują osobę w formie kijanki z uchwytami, nogami i bez tułowia - wynika to z niezrozumienia struktury ludzkiego ciała. Abstrakcyjne abstrakcje są malowane? Dlatego dziecko nie reprezentuje tego, co chciał przedstawić. Lub po prostu nie wie, jak rysować nawet proste przedmioty.
Dzisiaj coraz więcej psychologów jest pewnych siebie: "nierealistyczne" rysunki nie mogą być uważane za prymitywne lub niepoprawne. W pewnym momencie dzieci naprawdę zaczynają realizm. Ale przed szkołą myślą inaczej. Na przykład w lewym rogu można narysować dom, a nad nim - drogę. Nie oznacza to, że nie rozumieją, jak dom i droga wyglądają w rzeczywistości. Ważniejsze jest dla nich znalezienie równowagi wizualnej. I oczywiście zachwycaj publiczność.
Istnieje powiązanie z kulturą dziecka. Na przykład, japońskie dzieci przyciągają ludzi z głową w kształcie serca i dużych oczu. Według ekspertów, to wszystko z powodu komiksów manga. Profesor Sztuki Concordia University w Montrealu, David Pariser mówi badanie australijski antropolog Karola Mountford (1930 roku). Chłopiec, australijski aborygen, dorastał wśród Europejczyków i malował znajome rzeczy: domy i pociągi. A kiedy wrócił do swoich, do aborygenów, zaczął narysować symbole przyjęte w jego kulturze: koła i kwadraty. "Tak, wydaje się, to uproszczenie formy. Ale w rzeczywistości dziecko może czerpać inspirację z tego, co go otacza. Lub reprezentacja dorosłych o tym, czym jest piękny rysunek. W jednej kulturze - to realizm, w drugiej - abstrakcja "- wyjaśnia Pariser.
Rysunki dzieci mają swoją własną logikę
Rysunki dzieci często porównywane są do malarstwa abstrakcyjnego. W rzeczywistości wielu artystów, np. Grafików, American Robert Motherwell czy niemiecki Paul Klee, inspirowało się rysunkami dzieci. A ci rodzice, którzy są w muzeach, mówią: "Moje dziecko może rysować to samo", warto wiedzieć, że często nie jest to przypadek. Artyści starają się odtworzyć wolność myślenia nieodłącznie związaną z dziećmi poprzez proste formy. "Dzieci nie są ograniczone do zakresu widocznych obiektów. Mogą nawet czerpać emocje i dźwięki ", mówi Pariser.
Dziecko jest ważne, a nie efekt końcowy, czyli rysunek, a sam proces: może żyć przez kilka minut, pomalowane na świecie (i całkowicie zapomnieć o tym po kilku minutach). Ponadto jest to ważne doświadczenie cielesne.
"Nawet proste skecze są wypełnione znaczeniem. Kiedy dziecko wydaje się po prostu przesuwać ołówek po stronie, robi to, aby poczuć ruch ręki. Wyraża się poprzez działanie, a nie poprzez obraz "- wyjaśnia Ellen Winner, profesor psychologii w Boston College. - Dziecko może narysować taką ciężarówkę: narysuj linię przez stronę, wydając dźwięki silnika. Tak, to nie wygląda na ciężarówkę. Ale jeśli zauważysz, jak dziecko maluje i wydaje dźwięki, widać, że stara się wyrazić emocje, które wywołuje ciężarówka. Proces rysowania łączy się z grą. "
Liana Alvez, nauczycielka przedszkolna ze szkoły w Waszyngtonie, opowiedziała o swoim uczniu, który narysował tylko linię prostą. Kiedy dziecko zaczęło wyjaśniać swoje zdjęcie, okazało się, że linia jest jednym z materaców z bajki "Księżniczka na ziarnku grochu", które czytają w klasie.
Maureen Ingram, nauczycielka tej samej szkoły, mówi, że jej uczniowie za każdym razem opisują w różny sposób te same obrazy, kiedy są pytani. Być może dlatego, że zaczynają rysować, nie wiedzą dokładnie, co się stanie w końcu. "Dorosły mówi:" Wezmę konia "- i rysuje. Lub rozczarowany, jeśli się nie uda. Podejście dzieci jest znacznie rozsądniejsze: po prostu malują, a potem wyobrażają sobie, że to koń - powiedział Ingram.
Rysowanie dzieci nie jest sztuką ze względu na sztukę, lecz procesem, w którym ujawnia się wewnętrzny świat dziecka. Nie możesz ujawnić znaczenia obrazu, po prostu prosząc dziecko, aby o tym opowiedziało. Niektórzy badacze uważają, że dzieci wymieniają rysunki tylko dlatego, że są przyzwyczajone do tego w przedszkolu lub szkole. Nauczyciel prosi, aby powiedzieć, co jest malowane, a następnie podpisuje to: "Anya M., 5 lat".
W dziwnych i przerażających rysunkach - nic dziwnego i przerażającego
"Nie ma sensu analizować rysunków dzieci i uważnie szukać ukrytych motywów" - mówi psycholog Ellen Winner. Niektórzy rodzice martwią się, gdy ich dziecko przyciąga dzieci i dorosłych tej samej wielkości. Czują, że czuje się bezradny i chce czuć się tak potężny jak dorośli. Ale powodem jest bardziej prawdopodobne, że dziecko po prostu nie nauczyło się wyznaczać wymiarów. I łatwiej jest mu przyciągnąć wszystkich do siebie. To samo z kwiatami. Psycholodzy wierzyli, że kolory w rysunkach dziecięcych można wykorzystać do oceny natury dzieci. Aż jedno badanie wykazało, że dzieci po prostu używają kolorów w kolejności, w jakiej znajdują się ołówki: od lewej do prawej lub odwrotnie. Ważne jest, aby pamiętać, że rysunki dzieci mają swoją własną logikę. I nie, dzieci nie są szalone.
Źródło: ihappymama.ru