- O zaletach obciążenia sportowego dla przedszkolaków
- Wady obciążenia sportowego
- Jakie sporty można uprawiać, a które nie są tego warte
Gry na świeżym powietrzu, aktywność fizyczna - integralna część życia dziecka w wieku przedszkolnym. Pod warunkiem, że warunek zdrowie pozwala pokazać tę aktywność. Bez normalnego ruchu nie będzie odpowiedniego rozwoju fizycznego, prawdopodobne są problemy zdrowotne. Osłabiona odporność jako opcja. Ale jest to kwestia obciążenia fizycznego, a nie sportowego. Jaka jest różnica? W pragnieniu, celowości i intensywności.
Z reguły dziecko sam wybiera, co robić w momentach aktywności fizycznej: biegnie, bawi się, zatrzymuje się, gdy uzna to za konieczne, sam dozuje ładunek, zapewnia sobie możliwą aktywność. To są kluczowe różnice. Sport wymaga jednak wdrożenia niektórych instrukcji, a jeśli mówimy o szkoleniu zawodowym, osiągnie również określone wyniki. Takie obciążenia zdecydowanie nie przynoszą wiele korzyści dziecku. Przeciwnie. Jakie są zalety i wady takiego działania, czy można je praktykować nawet w wieku przedszkolnym?
O zaletach obciążenia sportowego dla przedszkolaków
Korzyści z intensywnej aktywności fizycznej nie jest tak wiele:
- Aktywne zaopatrzenie tkanek w tlen i substancje odżywcze. Stres mechaniczny prowadzi do wzrostu ciśnienia krwi. Tkanki otrzymują więcej krwi tętniczej bogatej w tlen i składniki odżywcze. Krew żylna jest szybko odprowadzana z narządów i układów, proces ten trwa. Przyczynia się to do lepszego odżywiania całego ciała, stabilizacji procesów metabolicznych, metabolicznych.
- Trening serca, naczyń krwionośnych. Przy intensywnym obciążeniu skoki ciśnienia krwi mogą być znaczące. Ciało uczy się ustabilizować swój własny stan, osiągnąć równowagę (homeostazę). Naczynia stają się bardziej elastyczne. Serce uczy się wylewać więcej krwi w jednym skurczu. Hemodynamika jest zapewniana ze względu na jakość skurczów, a nie ich ilość.
- Rozwój fizyczny. Sport pozwala osiągnąć ogólny rozwój fizyczny organizmu dzięki regularnej aktywności fizycznej.
Wady obciążenia sportowego
Jeśli mówimy o sporcie w kategoriach intensywnej aktywności fizycznej, sposobu na osiągnięcie wyników, to ta aktywność ma wiele minusów:
- Silny nacisk na ciało. Przy regularnych ciężkich treningach rozpoczną się procesy kompensacyjne: wzrost mięśnia sercowego (kardiomegalia), pogrubienie naczyń krwionośnych. Możliwe są zaburzenia rytmu serca i inne procesy niebezpieczne dla zdrowia i życia. Ponadto w przypadku przeciążenia spadek odporności jest prawdopodobnie spowodowany intensywnym uwalnianiem hormonów stresu (kortyzolu, adrenaliny, noradrenaliny).
- Brak uwzględnienia indywidualnych możliwości organizmu. Intensywne obciążenie pracą wymaga wyboru indywidualnego programu szkoleniowego. Każda osoba ma odpowiednio swój poziom rozwoju fizycznego, a limit będzie indywidualny. Należy wziąć to pod uwagę, aby nie stworzyć obciążenia dla delikatnego organizmu; linia jest bardzo cienka. Wymagany jest udział lekarza i trenera. Problem ma również element finansowy. Usługi specjalistyczne będą drogie.
- Możliwa niechęć do uprawiania sportu. Przy wyborze zajęć nie zawsze bierze się pod uwagę pragnienie dziecka. Przeciwnie. Możliwa jest niechęć do uprawiania sportu. Ciągły stres, nadmierny stres doprowadzi do zwiększonego zmęczenia. Już w latach szkolnych może to prowadzić do problemów z wynikami w nauce.
- Prawdopodobieństwo wykrycia ukrytych chorób. W wielu przypadkach początkowe stadia wad serca, patologie układu oddechowego, układu nerwowego, kości nie są wykrywane do pewnego momentu, aż „dojrzeją”. Powodem jest to, że na początku wymagana jest aktywność fizyczna, aby wykryć objawy, których nie można uzyskać w normalnych warunkach „nieatletycznych”. Zazwyczaj problemy występują u uczniów w trakcie zajęć wychowania fizycznego. W takim przypadku dziecko i jego rodzice ryzykują znacznie wcześniejsze kłopoty. Jak powstanie zaburzenie, jest trudnym pytaniem. Konsekwencje są nieprzewidywalne.
Sport w wieku przedszkolnym można postrzegać tylko z perspektywy rodzaju aktywności, a nie sposobu osiągnięcia oszałamiających rezultatów. Sport zawodowy i niemal profesjonalny w wieku przedszkolnym jest trudnym testem dla ciała i ciągłą szkodą dla rosnącej osoby.
Jakie sporty można uprawiać, a które nie są tego warte
Sport w dzieciństwie powinien być ciekawym, łatwym ćwiczeniem. Tylko jako metoda rozwoju fizycznego, a następnie nie główna, konieczne jest ciągłe monitorowanie zdrowia dziecka i, w razie wątpliwości, skonsultowanie się z lekarzem i, jeśli to konieczne, przerwanie zajęć.
W okresie przedszkolnym (od około 4-5 lat) odpowiednie są następujące sporty:
- Piłka nożna, siatkówka.
- Pływanie
- Lekkoatletyka
- Sztuki walki przy minimalnym kontakcie. Aikido, Wushu, Karate. Boks i inne podobne sporty są przeciwwskazane, ponieważ niosą ze sobą zbyt duże niebezpieczeństwo. Ciągłe uderzenia w głowę, nawet w warunkach pełnego ubezpieczenia, wkrótce doprowadzą do urazu delikatnego układu nerwowego i możliwe jest upośledzenie umysłowe. Sztuki walki są zalecane z ostrożnością, ponieważ istnieje ryzyko uszkodzenia podczas sparingu.
- Dzieci w wieku 6 i starsze mogą być wysyłane na sporty zimowe. Przede wszystkim mówimy o narciarstwie jako najbezpieczniejszym spośród innych dyscyplin zimowych.
Powinniśmy też powiedzieć o tańcu. Formalnie nie dotyczą one sportu, ale pozwalają z jednej strony fizycznie rozwijać ciało, zaszczepić chirurgię plastyczną i nauczyć się kontrolować ciało. Nie występuje nadmierne obciążenie ciała. Tę opcję można uznać za jedną z najlepszych.
Obciążenia sportowe, jeśli mówimy o poważnych systematycznych zajęciach „na wynik”, nie są przydatne i są przeciwwskazane u dzieci. Jeśli chodzi o sposób spędzania czasu, dyscyplinuj dziecko, rozwijaj się fizycznie, umiarkowana aktywność fizyczna w ramach określonego sportu będzie przydatna i interesująca. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę opinię i pragnienie dziecka.